این روزها، باغ‌های انسانیت، تشنه و تشنه‌تر می شوند؛ این روزها، روز جراحت علی است؛ روز فرود شمشیر، نه بر فقط فرق یک انسان که بر پیکر تمام انسانیت؛ روز جراحت عدالت است؛ روز جراحت یاور انسان، گنجینه اسرار، حیدر کرّار، کاتب وحی، حافظ قرآن، یاور مظلومان، فاتح خیبر، نفس پیامبر، همدم نخلستان نزدیک مدینه، جاذب و دافع، مهربان و خشمگین، سوره فتح المبین، سنگ حادثه، خوابیده در تخت نبی، معلم اخلاق، قرآن ناطق، حافظ علم لدنی، مخزن علوم، صدیق اکبر، فاروق اعظم، استوارترین در جهاد با مشرکان، فداکار در حد اعلا، نهج البلاغه اش زیباترین و پرمعناترین متن عرب، جامع اضداد، فصیح در سخن گفتن، قوی ترین در برابر ناملایمات، شمشیر زننده در بیست و شش غزوه از غزوات پیامبر، پرچمدار پیامبر به ویژه در جنگ خیبر، کسی که در جنگ احد، آن زمان که همه گریختند، پروانه وار دور شمع وجود پیامبر می گشت و او را محافظت می نمود. در جنگ خندق، به مبارزه طلبی عمربن عبدود، آن ابرمرد که مظهر کامل شرک و کفر بود، کسی جواب نداد جز تو؛ تو در نخلستان‌های اطراف مدینه می‌گریستی اما نه به خاطر خلافتت، مقام و ثروت و یا فدک، آن هدیه پیامبر به حضرت فاطمه سلام الله علیها؛ گریستی به خاطر تنهایی‌ات؛ تنهایی یک انسان. علی جان، مولای ما، نام تو در یاد ماست. در فراقت، دل‌ها سوک ها می کنند؛ اشک ها، از چشم‌ها روان می شود. یا علی مگر می شود در آب‌ها حتی ماهیان و در آسمان‌ها، حوریان و در زمین، این باقیان، هر شبانگاهان شفق، بعد صبح فلق، نام تو را از یاد ببرند؟ یا علی ما هستیم در محیط نام تو؛ نام تو، قله ایمان و عدالت است. یا علی فخرآوری است آنکه باشد در رکاب پای تو.
Comparative Education
درباره این سایت