معایب عدم تمرکز:
- به علت تنوع امکانات انسانی و مادی در مناطق مختلف، به ویژه امکانات علمی، فنی و اقتصادی، برخورداری همگان از امکانات آموزشی به صورت یکسان ممکن نخواهد بود و مناطقی که از امکانات مالی و انسانی بهتری برخوردارند، بهره وری بیش تری خواهند داشت و سرانجام، آموزش طبقاتی پدید خواهد آمد و درواقع، فرصت های آموزشی متفاوت، فاصله طبقاتی آموزشی را عامل خواهند بود.
- بر اثر دخالت مستقیم مردم با نظارت آنان در آموزش و پرورش منطقه، احتمال حضور و نفوذ گروه های متعدد محلی که شاید بعضا نیز ناصالح باشند، زیاد بوده و این دخالت آنان، موجب می شود که دستگاه آموزش و پرورش، خود وسیله ای برای تحقق اهداف آنان شود.
- تکیه و تأکید زیاد بر توجه به نیازمندی های محلی، خود ممکن است هدف های ملی و مقاصد کلی جامعه و کشور را تحت الشعاع اساسی قرار داده، تفرق در برنامه های درسی و فعالیت های آموزشی را پدید آورد.
- در شیوه غیرمرکزی، به علت عدم تشابه برنامه و تفرق در بهره وری از عناصر لازم فرهنگی، ممکن است وحدت ملی و فرهنگی، مورد تهدید قرار گیرد.
- پوشش تعداد کمتری از فراگیران.
- افزایش هزینه ها.
- امکان کمبود متخصصان برای برنامه ریزی ویژه مناطق.
- محدود بودن دانسته های فراگیران به مناطق خود.
درباره این سایت