دیدید بعضی از مدیران، معاونان و کارمندان صاحب امضاء، صاحب رأی و صاحب نظر که یه اختیار و یه مسؤولیتی هم دستشونه، بعضی وقتا، با ارباب رجوع، بداخلاقی می کنن و تندی و درشتی می کنن؟ من این موضوع رو بررسی کرده ام و به این نتیجه رسیده ام که اینها، می خوان وانمود کنن و اینجوری بگن و به دورو بریا یه جوری و البته اینجوری بفهمونن که ما در کارمون، جدی و محکم هستیم! یعنی درواقع، فکر می کنن و تصورشون اینه که هرکسی، اخلاقش بد باشه و تندخو باشه، کارمند جدی هستش و مورد عنایت فرادستشون قرار می گیره؛ اینا هرچه قدر دوروبرشون شلوغ تر باشه، بداخلاق تر می شن؛ یعنی دوتا همکار دیگه هم که کنارشون باشه، جوگیر می شن و بیشتر، تندی می کنن که این هم یکی دیگر از نتایج یک سیستم ناکارآمد اداری است؛ معمولاً هم می بینی همینا، سهل انگاری می کنن در کارشون. من یه بار، یه درخواستی رو به صورت مکتوب و طبق روال معمول، گذاشتم داخل یه پاکتی و بردم حضوری و دستی دادم به معاون اداره وقت؛ معاون اداره که دوروبرش ارباب رجوع بود و از کارمندان خود مجموعه هم حضور داشتند، یهو دور ورش داشت؛ رو به من کرد و گفت: چه ومی داره نامه اتونو بذارین داخل پاکت؟ یه پاکت می دونی چند درمی آد؟ بیت الماله؛ چرا رعایت نمی کنی؟ شما می تونستی نامه اتو همینجوری هم ارائه بدی؛ چه ومی داره نامه اتونو بذارین داخل پاکت؟ و کلی سرزنشم کرد؛ وقتی بعدها کارای این آقارو بررسی و رصد کردم، دیدم همین آقای تندخو و دقیق در مسایل اداری! و موضوع بیت المال! با سواری مدل بالای اداره، به صورت مستمر و با همراهی خانواده محترمشان، به گشت و گذار و گردش در مناطق صعب العبور و بکر استان می پردازند و در سایه همین بیت المال، استان گردی می کنن و از زندگی لذت می برند.
Comparative Education
درباره این سایت